Indiana Jones & The Great Circle İncelemesi – The Lost Ark ile diğer filmler arasındaki kayıp hikaye

Son devirde dizisini izledikten sonra tekrar geri yüklediğimiz çok oyun oldu. Fakat birinci kere karşımızda, oynadıktan sonra içimizde tüm sinemaları tekrar izleme isteği uyandıran bir oyun var. Kestirim edebileceğiniz üzere son periyodun en dikkat çeken Xbox timed exclusive (PS5 için 2025 ilkbaharı) oyunu Indiana Jones and The Great Circle’dan bahsediyoruz. Geçtiğimiz hafta boyunca konsol başında bizi akrep dolu mezarlara, tekinsiz bataklıklara, karanlık geçitlere götüren ve nazilerle karşı karşıya bırakan, uzun mühlet aklımızdan çıkmayacak maceralardan birini yaşadık. Geliştirici koltuğunda çok sevdiğimiz Wolfenstein serisinden tanıdığımız MachineGames’in olması ile aslında aksi düşünülemezdi. En son oyunun üzerinden tam 15 yıl geçmiş olunca insan Profesör Jones’un şapkasını takmayı özlüyor haliyle.

Macera oyunları son periyotta 3. şahıs bakış açısı kamerası ile neredeyse özdeşleşmiş olduğundan MachineGames’in birinci şahıs kullanma kararı hakkında çok şey yazılıp çizildiğini biliyoruz. Fakat şunu çok net söyleyebiliriz ki karşımızda birinci şahıs oyunlarında uzmanlaşmış bir stüdyo var ve kimilerinin kuşkuları olsa da, bu bakış açısı, uyguladıkları oyun mekaniğine çok yeterli uymuş. Platform, dövüş, zımnilik ve bulmacalarda bir eksiklik yok. Yalnızca oynanış biçiminde farklılaşıyor. Dahası, çıkıntılara tırmanma, kırbaç sallama ve gibisi kimi durumlarda görünüm daha rahat denetim sağlayabilecek üçüncü şahıs kamerasına geçiyor.

Yani gayenin FPS’de inat etmek değil daha düzgün bir tecrübe sunmak olduğu anlaşılıyor. Indiana Jones, bir Lara Croft değil! Elbette bazen tabancasını ateşliyor lakin yüklü olarak yumruklarına ve kırbacına güvenen bir karakter. Harrison Ford’un karakteri birebir kalmış. Her vakit o esprili yorumu, o muzip gülümsemesi, her yeni keşifle birlikte aktardığı tutkusu var. Yani tam da Prof. Jones’tan bekleneceği gibi davranan bir karakterimiz var. Pekala bu oyuna nasıl yansıyor? Öbür ayrıntılar için okumaya devam…

Yeni orta öykü serinin klasik yapısına çok güzel uymuş
Indiana Jones and the Great Circle, “Raiders of the Lost Ark” ve “The Last Crusade” olayları ortasında geçiyor. Oyun; meşhur, yuvarlanan taştan kaçma sahnesi ile başlıyor. Oyunun mekaniklerini öğrendiğimiz bu kısmın daha sonra Indi’nin daima gördüğü berbat bir hayal olduğunu öğreniyoruz. Prof. Jones henüz bir evvelki yaşadığı maceranın tesirlerini üzerinden atamamışken dev üzere bir adamın, ders verdiği Marshall Üniversitesi müzesinden bir kedi mumyası çalmasıyla kendini yeni bir maceranın içinde buluyor.

Bu macera bizi Roma’dan Tayland’a, Mısır’dan, Şangay ve Himalayalar’a kadar uzun bir seyahate çıkarıyor. Dünya’nın etrafında bir daire oluşturacak halde birbirine bağlanan kutsal yerlerle ilgili bir muamma olan Büyük Çember’i çözmek için oradan oraya savrulup duruyoruz. Serinin tüm belirleyici ögeleri oyunda mevcut. Dünyayı geziyoruz, doğaüstü dokunuşlarla tarihi bir gizem var, sinsi mizah ve romantizm var, Nazi’ler var, hatta biraz kabarık saçlı uğursuz bir makus adam bile mevcut.

MachineGames, olay örgüsünü bozmadan, Indiana Jones kronolojisine uyan orjinal bir öykü hazırlamış. Savaşın eşiğindeki bir dünyada Adolf Hitler ve İtalyan müttefiki Benito Mussolini, tapınak duvarları ve mevt tuzakları içinde gizli olan dünyadaki en eski ve güçlü ezoterik yapıtları bulma arayışında. Hitler’in kelamda arkeoloğu Emmerich Voos, her vakit yüzünü buruşturan ve oburlarının kusurlarına anlayış göstermeyen, sinsi, acımasız ve çıkarcı bir hali yansıtıyor. Öbür taraftan Indiana Jones’un, gazeteci ve eski lisanlar konusunda önde gelen bir uzmanın kız kardeşi olan ve kendisinden haber alınamayan Gina Lombardi ile münasebeti öne çıkıyor. İki karakter birbirlerine yardım etmek için bir ittifak kuruyorlar.

Filmlerden ayrılmayacak kalitede bir oyun
Oyun, zekice kurgulanmış komik duruma düşme durumları, absürt anlar ve komik diyaloglar ile üzerinizde büyük bir sempati yaratıyor. Ayrıyeten çok hakikat yerde giren orta sahneler ile de oyun sinema ortası bir tecrübe sunmayı başarıyor. Harrison Ford’un yüzünün tekrar yaratılması eksiksiz olmuş. Mümkün olduğunca Lost Ark sinemasına yakın bir modelleme yapılmış. Ünlü oyuncu geliştirme basamağının hiçbir noktasında yer almamış olmasına karşın hem karakter seslendirmesinde hem de hareket yakalama basamağında yer alan Troy Baker, Harrison Ford’un sesinin ve yüz tabirlerinin nüanslarını yakalamayı kusursuz bir halde başararak bu açığı kapatmış.

Teknik açıdan ise Xbox Series S üzerinde oynadığımız oyunda 60 fps’de sabit kalan performans konusunda bir sorun görmedim yalnızca sinematiklerde kimi küçük takılmalarla birlikte problemsiz çalıştığını söyleyebiliriz. Dikkatli gözle bakarsanız nadiren birtakım objelerde doku kalitesi kaybı ve yansımalar ile gölgelerde kimi titremeler yaşamadım değil ancak bunlar genel kaliteyi etkileyecek şeyler değildi.

Müzikler noktasında ise çıta her ne kadar John Williams’ın artık karakterlerle özdeşleşen müzikleri ile epeyce yüksek olsa da Gordy Haab’ın neredeyse, serideki bir sinemanın müziği olabilecek kalitedeki bestesini takdir etmemek elde değil. Yeni müzikler maceranın hem komik hem de dramatik durumlarına kusursuz uymuş.

Tüm dünyayı dolaşmak demek, açık dünya manasına gelmiyor
Indiana Jones ile, tarihi yapıtları ve yanıtları aramak için dünyayı dolaştığımızdan bahsetmiştik. Çabucak aklınıza birinci gelen sorunun yanıtını verelim. Hayır, The Great Circle bir açık dünya oyunu değil. Keşif, oyunun ana noktalarından biri elbette. Kahramanımız karakterlerle ve etrafla etkileşime giriyor, ipuçlarını keşfediyor ve yeni vazifelere yahut gizemlere yol açabilecek evraklar bulabiliyor. Lakin sağlanan serbestinin biri sonu var. Kameramız temel araçlardan biri. Zira başka temel obje olan günlükte yazılı olan ipuçlarını bulabilmek için fotoğraf çekmemiz gerekiyor.

Hem kamera hem de günlük, bulmacaları çözmek için kullanılıyor. Bulmacalar ekseriyetle çok karmaşık değil ve birden fazla birbirinden farklı. MachineGames, tapınakları ve harabeleri çevreleyen, mistisizmle örtülmüş gizemi yansıtmayı çok yeterli başarmış. Öykünün bir kesimi olarak ziyaret ettiğimiz tapınakların ötesinde, oyun ana kıssanın dışında çok sayıda sır ve bulmacayı da saklıyor. Bu yüzden yalnızca öyküyü takip ederek oynamamanızı tavsiye edeceğiz.

Yan vazifelerin birden fazla, karakterlere yönelik olarak genel olay örgüsüne katkıda bulunuyor. Haritada misyonlar için bir varış noktası olsa da genelde bu daima bir alanı işaretliyor ve tam noktayı göstermiyor. Birinci başta yanlış bir şey mi yaptım diye düşünüyorsunuz. Lakin bu tam manası ile bir macera oyunu. Münasebetiyle biraz da müşahede yapmanız gerektiğini anladığınız anda her şey kolaylaşıyor. Hiçbir biçimde süratli seyahat de yok. Bu yüzden tabana kuvvet 🙂

Platform, kapalılık ve savaş: Hepsi çok iyi
Oyunda sıhhat barına ek olarak bir adrenalin çubuğu da var. Hasebiyle Indy’nin dayanıklılığına da dikkat etmeniz gerekiyor. Yani her ne kadar platform kısımları Tomb Raider’i andırsa da burada dayanıklığın tükenmesi durumda karakterimizin kendini bırakıp aşağı düşme ihtimali var. Ne memnun ki yalnızca hareket etmeyi bırakarak dinlenmek mümkün. Karakterin tabiatında bulunan kırbaç, yüksek yerlere tırmanmak yahut sallanmak için kullanılıyor. Bu durumlarda, daha evvel de belirttiğim üzere bakış açısı üçüncü bireye geçiyor. Bu çok isabetli bir seçenek olmuş.

Prof. Jones sadece bir arkeolog ve maceraperest. Yani sinemalarındaki bir ikonik sahnede olduğu üzere tabanca kullanmayı bilse de muhakkak tüm çatışmalarını silahlarla çözen bir adam değil. Oyun, Wolfenstein’ın geliştiricisinin elinde çıkmış olsa da Indiana Jones and the Great Circle bir shooter oyunu değil. Her vakit kısıtlı mermi var, silahlar o kadar pratik değil ve gürültü yapmak neredeyse birçok vakit başarısız bir teşebbüsle sonlanıyor. Sistem, oyuncunun çatışmalara saklılıkla yahut çıplak elle girmesi için tasarlanmış. Yeniden de elbette yerden her türlü silahı alabiliyorsunuz ve Nazileri hazırlıksız yakalarsanız ateş etmek yerine silahla onlara fizikî olarak vurarak bayıltabiliyorsunuz. Tüm bu silahlar çabuk kırılıyor, bu yüzden ekseriyetle iki düşmandan daha fazla dayanmayacağını aklınızdan çıkarmayın.

Gizlilik mekanikleri ise epey kolay ve çömelme, gölgeleri kullanma, yanıltmak için objeler fırlatma üzere birkaç aksiyondan oluşuyor. Kimi senaryolarda, etrafa ahenk sağlamak için kılık değiştirmek de hayli yardımcı olabiliyor. Bu durumda Yüzbaşı’lar (Captain) hariç kimse sizi tanımıyor. Senaryoları uygun okumak ve ne vakit saklılık kullanmanız gerektiği ne vakit tabanları yağlamak gerektiğine karar vermek de büyük değer taşıyor. Çok fazla Nazinin içeri doluşması halinde neredeyse oradan ölmeden ayrılmanın çok sıkıntı olacağını unutmamak gerek.

Indy bir muhteşem kahraman değil, ona nazaran davranın
Dövüş sistemi zayıf yumruklar, güçlü yumruklar, kaçışlar, savuşturmalardan oluşuyor. Biraz refleks ve öngörü gerektiriyor lakin epey eğlenceli. Sol kroşe, sağ kroşe, geri adım at ve tekrar başla 🙂 Şayet düşmanınız savunma konumuna geçerse onu iterek istikrarını bozabiliyorsunuz. Lakin bilhassa bir adamı kırbaçla etkisiz hale getirmenin yahut tökezlemesine neden olmanın cümbüşü apayrı.

İlerleme büyük ölçüde keşfe bağlı. Aranabilecek her şeyi didik didik aramanız, macera kitapları bulmanız gerekiyor. Bu ciltler neredeyse hepsi pasif olan farklı marifetler öğrenmenizi sağlıyor. Keşfetmenin, kitapların sayfaları ortasında bulunan yetenekleri satın almak için kullanılan macera puanları üzere mükafatları bulunuyor. Bu puanları; vazifeleri tamamlayarak, fotoğraf çekerek, bulmacaları çözerek elde edebiliyorsunuz. Oyun keşif yapmayı nitekim çok düzgün ödüllendiriyor.

Sonuç
Indiana Jones and the Great Circle ile ilgili beklentilerimiz esasen yüksekti lakin oyun bunu da aşmayı başarmış. İhtilal yaratmaya ya da oyuncuyu yeni fikirlerle yahut beklenmedik yaklaşımlarla şaşırtmaya çalışmıyor. Olması gerektiği üzere kendisinden bekleneni en güzel biçimde sunuyor. Söylenenlere de inanmayın birinci şahıs kamera açısı seçimi bir sorun olmaktan çok uzak. Bilakis aksiyondan ödün vermeden gizemler, bulmacalar ve kayıp tapınaklarla dolu bir macera yaratan MachineGames tarafından tasarlanan oynanışa çok uygun uyuyor. Vatikan, Himalayalar yahut Mısır üzere efsanevi yerler, Indy’nin başrolde olduğu ve Lost Ark’tan yalnızca bir yıl sonra geçen yeni özgün kıssa için kusursuz ortamlar haline geliyor.

Hikâyeyi sürdürmesi, âlâ temposu, karizmatik karakterlere sahip olması ve daima uyarıcı ve zevkli sahneler sunması açısından serinin kimi sinemalarından daha yeterli olduğunu bile söyleyebilirim. Bu kıymetli bir muvaffakiyet. Elbette yapay zeka biraz daha âlâ olabilirdi ve kapalılık mekanikleri cilalanabilirdi lakin bir Indiana Jones macerasında olması gereken her şeye sahip olduğuna kuşku yok. Kesinlikle kütüphanenizde bulunması gereken bir macera oyun. Hele ki bizim üzere Indiana Jones hayranları kesinlikle oynamalı. Uzun vakittir hasretini çektiğimiz bu türlü bir macera oyununun birinci günden Xbox Game Pass Ultimate sahiplerine fiyatsız sunuluyor olması da harikulade bir lütuf. PS5 sahipleri şimdi kesin bir tarih olmamakla birlikte en erken ilkbaharda bu oyunu satın alabilecekler.

90

Yapımcı Bethesda Softworks
Geliştirici MachineGames
Platform Xbox Series S/X, PC
Tür Macera, aksiyon
Web https://indianajones.bethesda.net/en-US