Başarılı Olsaydı Çok Farklı Bir ‘Arttırılmış Geçeklik’ Dünyasına Adım Atabilirdik: Google’ın Tango İsimli Projesine Ne Oldu?

2014 yılında Google, artırılmış gerçeklik dünyasına büyük bir heyecanla adım atmış ve Tango adını verdiği projesini tanıtmıştı.

Bu yeni teknolojiyle birlikte telefonlar artık yalnızca kameralarını kullanarak bir odayı haritalandırabiliyor, etrafındaki objelerin pozisyonunu anlayabiliyor ve iç yerleri 3D olarak tanımlayabiliyordu.

Google’ın Tango isimli projesi aslında bilhassa de devrine nazaran epey iddialıydı.

Tango, aslında periyodunun en ileri arttırılmış gerçeklik (AR) teknolojilerinden biriydi.

Geliştiricilere 3D haritalama, ölçüm yapma ve kapalı alan haritaları oluşturma üzere devrinin ötesinde sayılabilecek imkânlar sunuyordu.

Peki bilhassa o devir için kulağa kusursuz gelen bu fikir neden kimse tarafından kullanılmadı?

Ancak iddia edersiniz ki Tango’nun sunduğu bu teknolojinin maliyet açısından bedeli hayli ağırdı.

Özel sensörler ve kameralar gerektiriyordu ve sadece birkaç aygıtta çalışabiliyordu.

Bu sebeple de kullanıcıların Tango’yu tam performansta kullanması için ek maliyetler üstlenmesi gerekiyordu.

Yani arttırılmış gerçeklik dünyasına açılan bu kapı, kullanıcılar ve geliştiriciler için biraz fazla niş kalmıştı.

Ek olarak, 2017’de Apple’ın ARKit ile arttırılmış gerçeklik dünyasına sade ve erişilebilir bir tahlil sunmasının akabinde da Google kendi stratejisini süratlice gözden geçirerek aksiyon almıştı.

Google da arttırılmış gerçeklik tecrübesini daha geniş kitlelere ulaştırmaya odaklanarak ek donanım gerektirmeyen ve birçok Android aygıtta çalışan ARCore’u sahneye çıkardı.

 Böylelikle Tango’nun gelişmiş özellikleri rafa kaldırıldı ve Tango’nun Google’ın tarihindeki farklı bir başarısızlık örneği olarak tarihin tozlu sayfalarına karıştı.